Hospicjum św. Brata Alberta

Wczoraj chciałam odwiedzić tatę wraz z siostrą i bratem. Usłyszałam od dyżurującej siostry oddziałowej że nie mam sumienia skoro odwiedzam tatę który jest w tym stanie.nazwala mnie kłamczucha bo powiedziałam że jechałam do taty 800 km. Po OC widziała nr rejestracji samochodu, którym przyjechałam. Dodam, że samochód był brata, który rzeczywiście mieszka tylko 150 km dalej. Wg tej kobiety powinnam czekać aż tata będzie lepiej się czuł. To hospicjum: gdyby Tata mógł lepiej się czuć nie byłby w tym miejscu. Ta kobieta uniemożliwiła mi i rodzinie pirzegnanie się z moim najbliższym ojcem. Zasugerowała nawet żebym zabrała tatę do domu skoro tak bardzo chcę z nim po yc. Tata ma terminalnego raka...w życiu nie spotkałam się z takim nieludzkim bezdusznym traktowaniem. Złoże oficjalna skargę.
Dodam, że dzień wcześniej w tym samymm hospicjum spotkałam się ze zrozumieniem i wsparciem. Są ludzie u .. pewnie już nie zobaczę taty żywego. Nie miałam możliwości się pożegnać. Mogłam tylko zajrzeć do pokoju . Tata na nas czekał. Wiedział że przyjedziemy...dlaczego takie osoby oracuja w takim miejscu???